Tuesday, January 17, 2012

සදාතනික ආලය



සැදෑ වලා පෙලින් සැදී
රුවකි ඔබ ළදේ.....
ඔබේ නෙතු කැලුම් වටා
දග කරයි දෙනෙත මගේ....
මතකයේ සුවද....
පුබුදවයි සදා හැගුම්...
චන්චලයි හදේ සිතුම්
නිහඩ ඇයි දෙනෙත් ඔබේ..........

විටෙක මේග වලාකුලක්
ලෙසින් දිසේ ම සිතඹරේ.....
විදුලි එලි සිහින් මවයි
මද සිනා කැඑම්............
පේමයේ පුළිගු දල්වනා
රුවින් හදගැබේ.......
විරහ වේදනා මවයි
කදුඑ සලයි දෙනෙත් සදා.........

සුරගනන් සිත් පවා දවයි
ඔබේ රුවින්.......
දේවතාවියයි සදා
අරා සිටින ම සිත් දෙවොල්........
දිව්‍ය ස්වර වැයෙයි සදා

නගන පා ළයට ඔබේ......
දුරස්වැ සිට ඔබේ දසුන්
වනමි සෙනෙහසින් සදා..........

1 comment: